F for...

Fotoautomatar
Det er kjekt, det...
Ei stund var eg ganske hekta. Det vil seie at det har vel vore to litt større perioder i mitt liv då eg har brukt meir tid i fotobokser enn behovet for passbilder eigentleg skulle tilseie. Eg har fleire albumsider fulle av bilder. Ei kavalkade over meg gjennom tidene (meir eller mindre vellukka må ein vel tilstå...)
Første fotoboksperiode var det året eg budde i England. Der var det nemleg ganske billig å bruke desse boksene. Vi var ofte innom. Og ja, det var seint på 80-talet, noko som de kanskje forstår utifrå brillene mine...
Og så var det den gongen eg hadde permanentkrøllar...

Ei anna periode var to månader eg hadde praksis i Molde. Der var det ikkje så mykje å finne på, så det blei nokre turar til automaten på rutebilstasjonen. Eg gjekk vel til slutt tom for idéar til grimaser - for eg tok sjølvsagt ikkje vanlege smilebilder... Og dette var på 90-talet, runde studentbriller-perioden...

No er det ei stund sidan siste automatbesøk. Gjorde eit forsøk i fjor sommar. Drog med søstrene inn i ein automat på Oslo S. Men den var i ustand...

Ikje så rart kanskje, at Amelie-filmen er ein favoritt?
Fleire F-innlegg finn de borte hos Petunia.